“AĞIT”A AĞIT

Sayı:24 / DİJİTAL KÜLTÜR - Kültür Sanat

Mehmet Yaşar Soyalan

-I-
Kıyametler kopuyor
Yanıyor deniz, kaynıyor toprak
Gökyüzü ateş tarlası,
Uçaklar az sonra ölüm kusacak
Yerden kan ve ölüm fışkırıyor
Bombalar çok alçak
Nişanlanıyorlar bebek bedenlerine
Uçuşuyor her bir tarafta kol ve bacak
Bir ateş çukuru her bir ev her bir ocak

-I-
Kıyametler kopuyor
Yanıyor deniz, kaynıyor toprak
Gökyüzü ateş tarlası,
Uçaklar az sonra ölüm kusacak
Yerden kan ve ölüm fışkırıyor
Bombalar çok alçak
Nişanlanıyorlar bebek bedenlerine
Uçuşuyor her bir tarafta kol ve bacak
Bir ateş çukuru her bir ev her bir ocak
Hepsinin içinde çocuk bedenleri
Yeni bir ashabı uhdud olacak
Katillerin bir elinde ateş küreği
Bir elinde defter
Daha kaç bebek yanacak
Onu sayıyorlar
Cehennem burada desem
Cehennem kendisinden utanacak
Ve soracak; “bu ateşi yakanlar kim, nerede
Onları hangi cehennem alacak, 
Bana güvenme bende yer yok
Bunlar hem çok, hem çok alçak…
İnsanlık! Hangi insanlık
Ateş başında hepsi
Ama gönüllü ama korkarak
Topu aynı, topu bu suça ortak
Ama konuşarak ama susarak
Ah bu bebek ağlamaları
Neredeyse tüm vahşeti bastıracak
Kıyamet, kıyamet üstüne ama
Bu ağıt kıyametin mahşeri olacak
Sen ağla bebek sen ağla
Gerçek kıyamet şimdi kopacak
-II-
Bebek bakma öyle!
Ben utançtan mil çektim gözüme,
Duyamam seni, doğuştan kapalı kulağım
Kalbimde üst üste bukağılar
Dilim zaten lal
Çare sende medet ya bebek!
Sen ağla, ağla bebek
Gözyaşın daha bir harlayacak ateşi
Ve sahiplerini içine alacak
Bunda şüphe yok
Bu ateş onların cehennemi olacak
-III-
Bebek, ağla!
Susma sakın! Yırt hançerelerini
Kurusa da göz pınarların ağla bebek
Çığlığın titretsin kuruyan bedenimi
Bir umut sensin bebek
Ya diriltecek ya öldürecek
Gam yemem zaten ölüyüm bebek
Çınlamasa da günaha kilitlenmiş kulağım
Bu çığlık belki gözümdeki perdeyi düşürecek
Sen ağla bebek
Elime değdiğinde gözyaşlarının ılıklığı
Biliyorum, yüzüm kızarmayacak ama
Belli ki elimdeki kanları aşikâr edecek
Ve eminim eritecek buz kesen kalbimi damla damla
Sen ağla bebek
Sen ağladıkça, çaresi yok
Yer sarsılacak, gök kubbe yere inecek
Her bir milimetrekare toprak mezar olsa
Her bir insan ölüm olup yağsa da üstüne
Olmayan kuşlar sana eşlik edecek
Bu sana yeter bebek
-IV-
Bebek susma sakın
Yaşayan bir sen kaldın
Çığlığın ve ılıklığı gözyaşlarının
İhtimal dışı ama bir ümit
Belki çoraklaşan benliğimi yeşertecek
Biliyorum “iyilik” dediklerim bile kötücül
Ve tepeleme içindeyim
Eminim benim için ölüm en iyi seçenek
Ama kolay mı gerçekten ölebilmek
Sen ağla bebek
Eğer dirilecekse ölüler
Onları senin çığlığın diriltecek
Ben yokum, biz yokuz, bir şey yok bebek
Yankılanan çığlığındır koca evren
Utanç, utanç üstüne
Utancı üstüne alan kim bebek
-V-
Bebek ümit sende, ışık sende
Eminim, sen sesisin Yaratanın
Sönme, söndürme sakın! Sen mucizesin bebek
Bebek bize de mucize gerek
Sadece bugün ve gelecek değil
Geçmiş de karanlığa gömülecek
Karanlık yokluktan daha kötü bebek
-VI-
Öldü, öldürüldü yeryüzünün bütün bebekleri
Bir sen kaldın ateş çukurunda Gazzeli bebek
Çığlığınla dirilt, gözyaşınla arındır insanlığı
Ve imtihan masasına yeniden oturt bebek